บทที่ 558

ในดวงตาที่ไร้แววของเธอ พลันลุกโชนไปด้วยความหวังและแสงสว่าง

“เหยียนเซิน!” เย่หว่านเอ๋อร์ยื่นแขนออกไป พยายามจะคว้าชายเสื้อของเขา “ฉันรอมานานมาก ในที่สุดคุณก็มา…คนพวกนี้ ไม่รู้ใครส่งมา จับฉันมาที่นี่ รังแกสารพัด คุณต้องจัดการให้ฉันนะ คุณต้องสั่งสอนพวกเขาอย่างหนัก!”

“อย่าปล่อยไปแม้แต่คนเดียว! พวกเขาตีฉั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ